“FAKIRLIKTEN GELDIK, ZENGINLIGI TATTIK, YINE FAKIRLIGI YASIYORUZ”
Marmaris’te asçilik yapan Hüseyin Ulama (48), 5 yil önce ayrildigi esi Kader Durucan’in lenf kanseri hastaligina yakalanmasi üzerine hayat arkadasini yalniz birakmadi. Iki çocuguyla birlikte önce Izmir’de, ardindan da Istanbul’da tedavi gören Kader Durucan, maddi imkanlari yeterli gelmeyince son umut Zonguldak’a yerlesti. Bülent Ecevit Üniversitesi Hastanesi’nde kemoterapi gören Durucan, bir yillik hastalik sürecinde 90 kilodan 35 kiloya düstü. 200 TL kirayla Terakki Mahallesi’ne yerlesen Hüseyin Ulama, evinin bütün esyalarini ise esinin tedavisi için satti. Komsularinin yardimlariyla geçinen aile, SYDV’den verilen 100 TL’lik nakdi ve kömür yardimiyla geçinmeye çalisiyor. Is bulma çabasinin da olumsuz sonuçlanmasi üzerine psikolojisinin bozuldugunu söyleyen Hüseyin Ulama, “Istanbul’da ameliyat oldu. Izmir’de kemoterapi gördü. 6 ay sonra nüksetti. Su anda bu duruma geldi. Ben Marmaris’te asçilik yapiyordum. Is bulamadigimiz için esimin hastaligindan dolayi esyalari da sattik. Son umut buraya geldik. Burada esimin sagligi daha da kötüye gidiyor. Esyamiz yok, hiçbir seyimiz yok. Basvurmadigim yer kalmadi. Hiçbir yerden destek alamiyorum. Esimin tekrar Istanbul’da eski doktorunun yanina gitmesi gerekiyor. Bu konuda destek bekliyorum. Büyüklerimizden, Allah rizasi için bize yardimci olsunlar” dedi. “OKUL MALZEMELERIMIZI BILE ALAMIYORUZ”
Tutku Ulama (15) ise annesinin hastaligi boyunca herkesin kapisini çaldiklarini ifade etti. Giydikleri kiyafetleri bile komsularin verdigini söyleyen Ulama “Okul malzemelerimizin hiçbiri yok. Okuyamiyoruz. Kiyafetlerimiz bakkalci abla sayesinde geliyor. Kardesimle ikimiz okuyamadik. Ben bir senedir okula gidemiyorum. Annemin hastaligi psikolojimizi etkiledi. Hiçbir yerden yardim gelmiyor. Her yeri aradim. Babamla kaç defa her yere gittik. Babamla valilige gittik. Bize 100 TL ve kömür yardimindan baska hiçbir yardim etmiyorlar. Biz annemin ilaçlarini alamiyoruz. Kendi okul malzemelerimiz bile alamiyoruz. Evde yiyecek bir seyimiz yok. Herkesin yardim getirmesini bekliyoruz. Bir sey yapamiyoruz. Istanbul’da daha önce yasiyorduk. Esyalarimiz vardi. Aslinda fakirlikten geldik, zenginligi biraz tattik. Yine fakirligi yasiyoruz. Annem kanser hastasi, kulak arkasinda kitle var. Büyüme yapiyor. Ikinci tekrarlayisi. Birincisi daha da büyüktü. Bu kitle nedeniyle yürümesini de engelliyor. Yüzünde felç yapiyor. Bütün faaliyetlerini engelliyor. Kaç haftadir yemek yiyemiyor. 90 kilogramdan 35 kilograma düstü” ifadelerini kullandi.
Konusmakta güçlük çeken Kader Durucan ise “Cumhurbaskanimiza, belediye baskanina, valiye, hayirseverlere herkese sesleniyorum. Benim durumum böyle, ev böyle. Tedavi olmak istiyorum. Sesimizi duyurmak istiyorum” diye konustu.
Aile, tedavi için hayirseverlerin yardimini bekliyor.