Zonguldak, tarihinin en sıkıntılı dönemlerinden birini yaşıyor.

Yıllardır ülkesine, milletine değer yaratan, kaynak aktaran ve haklı olarak Emeğin Başkenti sıfatını kazanan Zonguldak, yaklaşık 10 yıldır sürekli küçülüyor ve göç veriyor.

Küçücük bir mahalle iken Türkiye’nin dört bir yanından gelerek 3 il olacak kadar büyüttüğümüz Zonguldak, bir kasabaya dönüştürülmek isteniyor. Emeğin Başkenti Zonguldak’ta ilk kez emekli sayısı çalışan sayısını geçti.

Zonguldak’ta 150 bini aşkın emekli, 120 bin civarında işçi, memur, esnaf, isteğe bağlı sigorta ödeyen aktif sigortalı vatandaşlarımız var.

Zonguldak bunu hak etmiyor.

Türkiye’de 81 il arasında, devletin genel bütçesine verdiği katkı kadar

Yatırım alamayan 12 il var ve bunlardan biri Zonguldak.

Evet, Zonguldak verdiği verginin karşılığı kadar yatırım alamıyor.

Zonguldak’tan alıyor, başka illere yatırım yapıyorlar. Bizim gençlerimiz oralara göç ederek çalışmak zorunda kalıyor. 2002 yılından bu yana Bakansız bırakılan Zonguldak, göz göre göre eritiliyor.

Ankara’dan Zonguldak’a geldiğimizde Bolu sınırlarına kadar karayolu süper, Zonguldak İl sınırına girdiğimizde Zonguldak’a kadar olan yollarımızın bazı bölümleri adeta trafik kazalarına davetiye çıkarırcasına bozuk.

Zonguldak’ın Milletvekilleri bu yollardan defalarca gelip gitmelerine rağmen neden sessiz kalırlar?

Zonguldak’ta sosyal barış bozulursa Türkiye’de kimsenin huzuru kalmaz. Bugüne kadar Zonguldak’a yanlış yapanlar, Zonguldak’ı yönetemeyenler, Türkiye’yi de yönetemiyorlar.